Stowarzyszenie „Eko-Karpaty” realizuje zadanie publiczne pn. „Wspólnie ocalmy od zapomnienia”, w ramach którego zostanie zrealizowanych 6 bezpłatnych wycieczek Szlakiem Architektury Drewnianej.

Zadanie ma na celu zwiększenie ruchu turystycznego w obiektach należących do Szlaku Architektury Drewnianej, ich promocję, a także integrację branży turystycznej, zwłaszcza przewodników w województwie podkarpackim. Ponadto w ramach tego zadania zostanie  udostępnione 3 programy wycieczek do bezpłatnego wykorzystania.

Szlakiem Architektury Drewnianej – Ustrzyki Dolne i okolice
(program wycieczki do bezpłatnego wykorzystania w ramach zadania publicznego
„Wspólnie ocalmy od zapomnienia” realizowanego przy wsparciu finansowym
Województwa Podkarpackiego)
 Ustrzyki Dolne – wizyta w Muzeum Młynarstwa i Wsi – jedna z ważniejszych atrakcji
Bieszczad. To jedyne muzeum w Polsce, dające możliwość zobaczenia kompletnych linii
służących do czyszczenia i mielenia zboża w młynach z nowoczesnym napędem. Bardzo
cennym eksponatem jest gniotownik walcowy pochodzący z lat trzydziestych XIX w.
Pierwsze takie urządzenie pojawiło się dopiero w 1815 r., a więc to znajdujące się
w Ustrzykach Dolnych należy do najstarszych nie tylko w Polsce, ale także w Europie.
Dodatkowym atutem obiektu jest świetnie zachowany i niezwykle fotogeniczny drewniany
korpus a wokół budynku ustawiono urządzenia wykorzystywane w gospodarstwach
wiejskich w XIX i XX wieku. Warsztaty z pieczeniem proziaków.
 Równia – cerkiew greckokatolicka pw. Przeświętej Bogarodzicy (obecnie Opieki Matki
Bożej) z pierwszej połowy XVIII wieku. W latach 60. XX wieku wpisana na listę zabytków.
Na uwagę zasługuje wielki barokowy krucyfiks usytuowany nad ołtarzem. Ikonostas z XVII
w., cztery ikony z XVIII oraz siedem chorągwi procesyjnych z XIX w., znajdują się obecnie
w Łańcuckim Muzeum.
 Hoszów – cerkiew św. Mikołaja (obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Bł. Bronisławy)
zbudowana w latach 1939–1948 na planie krzyża greckiego. Ulokowana na wzgórzu,
otoczona starodrzewiem, co czyni ją jedną z ciekawszych i najładniej położonych tegotypu
obiektów na terenie Bieszczadów.
 Rabe – cerkiew św. Mikołaja (obecnie kościół Świętej Rodziny), wzniesiona w II połowie
XIX wieku., w której formach można dopatrzyć się wpływu budownictwa
łacińskiego/józefińskiego. Jest
 jedną z nielicznych zachowanych sakralnych budowli drewnianych o klasycystycznych
znamionach stylowych, przejawiających się głównie w formie dostawionego do zachodniej
ściany babińca słupowego ganku. Zachowane wyposażenie: ikonostas z częścią ikon,
a także pochodzące z nieistniejącej cerkwi w Lutowiskach – ołtarz główny i fragmenty
ikonostasu.
 Żłobek – cerkiew pw. Narodzenia Bogarodzicy (obecnie kościół rzymskokatolicki pw.
Matki Boskiej Nieustającej Pomocy), wzniesiona w 1830 roku, z funduszy państwowych,
przez Austriaków, czego efektem jest mocno uproszczona, latynizująca architektura.
Świątynia nie posiada nic z pierwotnego wyposażenia.
 Czarna – cerkiew greckokatolicka pw. św. Dymitra Męczennika (obecnie kościół
parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego) wzniesiona w 1834 roku. Oryginalnym
i uważanym za najefektowniejszy elementem cerkwi jest klasycystyczna fasada z portykiem
zwieńczonym trójkątnym szczytem, który opiera się na 6 kolumnach doryckich –
wykonanych z drewna. Wewnątrz cerkwi, oryginalny i niestety niekompletny ikonostas
z 1882 r. (pozostałe wyposażenie przeniesione zostało do Muzeum Budownictwa
Ludowego w Sanoku (carskie wrota z XVII w.) oraz Muzeum w Łańcucie ( figura Matki
Boskiej i feretron z XIX w. Wizyta w Galerii Barak.
 Punkt widokowy w Lutowiskach z rozległą panoramą na Bieszczady Wysokie, leżące
zarówno po stronie polskiej jak i ukraińskiej.
 Bystre –cerkiewgreckokatolicka pw. św. Michała Archanioła z 1902 roku. Obecnie
cerkiew znajduje się pod pieczą Bieszczadzkiego Oddziału Towarzystwa Opieki nad
Zabytkami, którego celem organizacja środków na „ratowanie” zabytkowej cerkwi.
 Michniowiec – cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia Bogarodzicy. Zasługująca na
szczególną uwagę, ponieważ według specjalistów tego typu układy przestrzenne, jakie
wykorzystane zostały w tym budynku, są nieobecne w budownictwie ukraińskim, co
sprawia, że cerkiew ta powinna zostać uznana za przedstawiciela odrębnego nurtu.
Wewnątrz na ścianach i kopule oraz balustradzie chóru muzycznego współczesna
polichromia figuralna. Ikonostas z drugiej połowy XIX w. ma nietypowy półkolisty kształt
dostosowany do łuku tęczy. Jego dolne ikony namiestne zawieszone w nawie i ołtarzu
bocznym. Carskie wrota zawieszone na ścianie w sanktuarium po obu stronach ołtarza
głównego. Wrota diakońskie z pełnych desek
 Smolnik- cerkiew prawosławna a następnie greckokatolicka pw. św. Michała
Archanioła z 1791 r., wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2013 roku.
Cerkiew reprezentuje typ bojkowski i jest to jedyny zachowany obiekt sakralny tego typu
w Bieszczadach i jeden z trzech w całym kraju. Jedynym, zachowanym oryginalnym
elementem wystroju cerkwi jest fragment polichromii, przedstawiający kotarę
podtrzymywaną przez anioły oraz puste kartusze, w których pierwotnie znajdowały się
postacie proroków starotestamentowych.
 Ognisko z poczęstunkiem w Rabem.

Szlakiem Architektury Drewnianej – od Ustrzyki Dolne po Ulucz
(program wycieczki do bezpłatnego wykorzystania w ramach zadania publicznego
„Wspólnie ocalmy od zapomnienia” realizowanego przy wsparciu finansowym
Województwa Podkarpackiego)
 Zbiórka uczestników Ustrzyki Dolne.
 Liskowate – Cerkiew Narodzenia Najświętszej Panny Marii w Liskowatem –
drewniana greckokatolicka cerkiew, wzniesiona we wsi Liskowate w miejscu
wcześniejszej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1564.
 Wojtkowa – Cerkiew Narodzenia NMP, drewniana dawna parafialna cerkiew
greckokatolicka, wybudowana w 1910. W 1973 przejęta przez kościół
rzymskokatolicki i użytkowana jako kościół parafialny w tutejszej parafii pw.
Maksymiliana Kolbe.
 Roztoka – drewniana cerkiew greckokatolicka pw Opieki NMP. Cerkiew została
zbudowana w 1936 r. na miejscu wcześniejszej cerkwi z 1822 r. Jest to cerkiew
zbudowana na planie krzyża greckiego, z centralną kopułą na ośmiobocznym
bębnie.
 Kuźmina – Cerkiew św. Dymitra, dawna filialna cerkiew greckokatolicka,
postawiona z drewna w 1814. Po 1947 świątynia przejęta przez kościół
rzymskokatolicki i użytkowana jako kościół parafialny Matki Bożej Nieustającej
Pomocy. Obiekt wpisany na listę zabytków w 1982.
 Hołuczków -Cerkiew św. Paraskewii, drewniana filialna cerkiew greckokatolicka
z I pol. XIX w.,
 Siemuszowa – Cerkiew Przemienienia Pańskiego, drewniana filialna cerkiew
greckokatolicka z 1841r.,
 Tyrawa Solna – Cerkiew św. Jana Chrzciciela w Tyrawie Solnej – drewniana
parafialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1837r. Od 1946 obiekt
użytkowany jest przez kościół rzymskokatolicki,
 Mrzygłód – Zachowany układ miasteczka z drewnianą architekturą wokół rynku,
 Hłomcza -Cerkiew Soboru NMP, drewniana parafialna cerkiew greckokatolicka.
Została zbudowana (w miejscu starszej drewnianej cerkwi, wizytowanej w 1836
przez biskupa Jana Snihurskiego) w 1859, odnowiona w 1910. Obok cerkwi
wzniesiono w tym samym czasie murowaną dzwonnicę, w której wiszą trzy dzwony,
w tym jeden z 1668,
 Łodzina – Cerkiew Narodzenia NMP,drewniana filialna cerkiew greckokatolicka.
Cerkiew zostaławybudowana w 1743. Wewnątrz kompletny ikonostas. Świątynię
remontowano w 1875 roku,
 Dobra – Cerkiew św. Mikołaja składająca się z dwóch obiektów: cerkwi pw.
Podwyższenia Krzyża Pańskiego oraz wieży – dzwonnicy bramna,
 Ulucz – Cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego położona jest na wzgórzu
Dębnik nad Sanem. Według tradycji powstała w latach 1510-1517 i do niedawna
uważana była za najstarszą drewnianą cerkiew w Polsce,
 Łodyna – Cerkiew św. Michała – dawna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona
w 1862
 międzyczasie ognisko z poczęstunkiem lub obiad.

 Szlakiem Architektury Drewnianej – okolice sanocko-dukielskie
(program wycieczki do bezpłatnego wykorzystania w ramach zadania publicznego
„Wspólnie ocalmy od zapomnienia” realizowanego przy wsparciu finansowym
Województwa Podkarpackiego)
 Zbiórka uczestników w Ustrzykach Dolnych.
 Szczwane – cerkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy
– prawosławna cerkiew parafialna. Należy do dekanatu Sanok diecezji przemysko
gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego,
 Rzepedź – cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy, drewniana cerkiew z 1824, obecnie
wykorzystywana wspólnie przez katolików obrządku łacińskiego i bizantyjskiego.
Cerkiew jest położona w dolinie potoku Rzepedka dopływu Osławy. Typowa cerkiew
wschodnio-łemkowska,
 Turzańsk – cerkiew pod wezwaniem św. Michała Archanioła – drewniana
parafialna cerkiew prawosławna, (w swoich dziejach służyła też grekokatolikom
i rzymskim katolikom), wzniesiona w latach 1801–1803. Należy do dekanatu Sanok
diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego,
 Komańcza – cerkiew pod wezwaniem Opieki Matki Bożej – aktualnie istniejąca
cerkiew prawosławna w Komańczy. Świątynia parafialna. Należy do dekanatu
Sanok diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła
Prawosławnego,
 Wisłok Wielki – cerkiew św. Onufrego, dawna cerkiew greckokatolicka wzniesiona
między 1850 a 1853.W 1948 przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. Najpierw
pełniła funkcję kościoła filialnego parafii w Komańczy, a od 1989 kościoła
parafialnego parafii św. Onufrego w Wisłoku Wielkim,
 Jaśliska – zespół zabudowy drewnianej z zachowanym układem miasteczka,
 Chyrowa -cerkiew Opieki Bogurodzicy, dawna łemkowska cerkiew
greckokatolicka, wzniesiona w XVIII wieku. Obecnie rzymskokatolicki kościół filialny
pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Obiekt wpisany na listę zabytków w 1985
roku.
 Olchowiec – cerkiew Przeniesienia Relikwii św. Mikołaja z MyrLicejskich do
Bari w Olchowcu – parafialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1934. Obiekt
wpisany na listę zabytków w 1993,
 Krempna – cerkiew św. św. Kosmy i Damiana, dawna łemkowska parafialna
cerkiew grekokatolicka. Zbudowana została w latach 1778-1782.Po 1947 przejęta
przez kościół rzymskokatolicki. Obecnie użytkowana jako kościół filialny parafii św.
Maksymiliana Kolbe w Krempnej. Obiekt wpisany na listę zabytków w 1985.
 międzyczasie ognisko z poczęstunkiem lub obiad na trasie.